گلی در صحرا

امام صادق (علیه السلام ) می فرمایند:

چه نیکو لقمه اى است پنیر! دهان را تر و تازه مى کند، بوى دهان را خوش ‍مى سازد، غذاى پیشین را هضم مى کند و براى پس از خود، اشتهاآور است . هر کس آن را سر هر ماه بخورد، نزدیک است که هیچ حاجت او بى پاسخ نماند.

در اسلام گاهى پنیر بعنوان غذایى ((مکروه)) معرفى شده است ، گاهى(( مستحب)) ! توضیح آن که :

اگر پنیر را با مغز گردو بخورند مستحب است ولى تنها خوردن آن مکروه است

اسلام براى خوردن پنیر نیز وقت ، معین نموده است .

پنیر از آن دسته مواد غذایی است که غذایت کمی دارد و باعث سرعت بخشیدن به هضم غذا و تخلیه معده و در نتیجه احساس دل ضعفه می شود، بنابراین خوردن پنیر، خیلی زود افراد را گرسنه می کند. در حالی که باید در وعده صبحانه غذای خوب و مقوی خورده شود تا فرد زود گرسنه نشود و بتواند وعده دوم غذا را هنگام غروب به عنوان شام میل کند.

دستورهاى استحبابى اسلامى از این قرار است :

مردى از حضرت صادق (علیه السلام ) درباره خاصیت پنیر سؤ ال نمود حضرت به او فرمودند: موجب ضرر است و منفعتى ندارد.

همان مرد شامگاه بر آن حضرت وارد شد دید بر سفره اى که امام ششم براى صرف شام نشسته اند ظرفى از پنیر است دچار حیرت شد گفت شما امروز صبح از پنیر مذمت فرمودید اینک بر سفره نهاده اید.

حضرت فرمودند: صبحگاهان خوردن پنیر پسندیده نیست اما شامگاهان خوب است و ضمنا بدان که قوه باه را نیز زیاد مى کند))

پنیر سرشار از کلسیم است پس بهترین غذا براى خواب راحت و عمیق ، و بهترین غذا در این وقت براى مغز، خوردن پنیر در شامگاهان است.

اسلام شامگاهان را وقت خوردن پنیر دانسته است و نیز دستور مى دهد که با گردو صرف گردد و اینک دو نمونه از سخنان پیشوایان اسلام را در اینجا مى آوریم :

امام صادق (علیه السلام ) می فرمایند:

پنیر و گردو اگر با هم مصرف شوند در هر کدام از آن دو شفا است و اگر به تنهایی خورده شوند در هر یک درد است.

پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله و سلم):

پنیر، درد است ؛ اما چون با گردو خورده شود، درمان است .