روانشناسی قرآنی:مبحث حسن ظن به خدا
روانشناسی قرآنی:مبحث حسن ظن به خدا
امام جواد علیه السلام :
اعتماد به خدا ،بهای هر چیز گرانبها و نردبان هر امر بلند مرتبه ای است.
یعنی اگر با خودت گفتی و در واقع شیطان با دلت نجوا کرد که: دلت رو به چی خوش کردی؟بهش بگی :به تحقق آیه ی سوره ی طلاق :(قسمتی از آیه ی 2 و 3 )
که فرمود:
و من یتق الله یجعل له مخرجا و یرزقه من حیث لایحتسب و من یتوکل علی الله فهو حسبه ان الله بالغ امره قد جعل الله لکل شی قدرا .
و کسی که خوددار باشد ، خداوند برای او راه خروج و نجاتی را قرار میدهد و از جایی که گمان نمی برد (و فکر و تعقلش بدانجا نمی رسد ) روزیش را عطا می کند( و رزقش را به او میرساند ) و کسی که به خدا اعتماد کند (از روی حسن ظن به وجود او ) پس او برایش کافیست (و )همانا خدا به ثمر میرساند امرش را که محققا خدا برای هر چیزی اندازه ای قرار داده است ( و اندازه ی بودن در آزمایشات الهی نیز فقط تا وقتی است که بدین مرحله یعنی توکل و اعتماد و حسن ظن و ایمان رسیده باشی )
و این وعده را کسی می دهد که صادق الوعد است…